Bogumił Pacak-Gamalski

Niefrasobliwe słówka o młodości, wiośnie i wspomnieniach. I snach, które ciągle się śnią. Bo poeta to (wbrew pozorom) też człowiek.

Czereśnie

A dziś Pont Neuf
           skąpany we mgle.
Czy to Sekwany 
           brzeg czy Wisły,
czy ktoś to wie?
 
Zanika w nim
            fin de siè·cle
kapelusza z
            szerokim rondem,
panem z monoklem.

Na bulwarach
           w jakimś mieście
na ławce siądzie
          młodzieniec, powie:
adieu czereśnie.

    Letnie czereśnie,
    czerwone usta,
    na nic: za wcześnie!
    Szklanka nie pusta!   
               

@B. Pacak-Gamalski, 06.2024@B. Pacak-Gamalski, 06.2024

@B. Pacak-Gamalski, 06.2024